مقایسۀ تأثیر آموزش فردی و مهارت های گروهی فرزندپروری بر رضایت از زندگی مادران

هدف این پژوهش، مقایسۀ تأثیر آموزش فردی و گروهی مهارت های فرزندپروری بر رضایت از زندگی مادران بود . پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون ـ پس آزمون بود. جامعۀ آماری شامل 2112 مادر دارای فرزند زیر 12 سال تحت پوشش مرکز بهداشتی و درمانی شهر لنجان بود. 60 مادر با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه 20 نفره قرار گرفتند. گروه اول به شیوۀ فردی و گروه دوم به شیوۀ گروهی آموزش دیدند و گروه سوم آموزشی ندیدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه رضایت از زندگی (دینر، 1985) بود. در تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که نمرات دو گروه آموزش دیده در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش دارد (05/0p<). مقایسۀ میانگین نمرات دو گروه آموزش دیده به روش فردی و گروهی با یکدیگر تفاوت معناداری نداشت (05/0p<). بنابراین، اثرآموزش فردی و گروهی بر رضایت از زندگی مادران یکسان بود.